ഉമാമഹേശ്വരസംവാദം

കൈലാസാചലേ സൂര്യകോടിശോഭിതേ വിമ-

ലാലയേ രത്നപീഠേ സംവിഷ്ടം ധ്യാനനിഷ്‌ഠം

ഫാലലോചനം മുനിസിദ്ധദേവാദിസേവ്യം

നീലലോഹിതം നിജ ഭർത്താരം വിശ്വേശ്വരം

വന്ദിച്ചു വാമോത്സംഗേ വാഴുന്ന ഭഗവതി

സുന്ദരി ഹൈമവതി ചോദിച്ചു ഭക്തിയോടെഃ

"സർവാത്മാവായ നാഥ! പരമേശ്വര! പോറ്റീ !

സർവ്വലോകാവാസ ! സർവ്വേശ്വര! മഹേശ്വരാ!

ശർവ! ശങ്കര! ശരണാഗതജനപ്രിയ!

സർവ്വദേവേശ ! ജഗന്നായക! കാരുണ്യാബ്ധേ!

അത്യന്തം രഹസ്യമാം വസ്തുവെന്നിരിക്കിലു-

മെത്രയും മഹാനുഭാവന്മാരായുളള ജനം

ഭക്തിവിശ്വാസശുശ്രൂഷാദികൾ കാണുന്തോറും

ഭക്തന്മാർക്കുപദേശംചെയ്തീടുമെന്നു കേൾപ്പു.

ആകയാൽ ഞാനുണ്ടൊന്നു നിന്തിരുവടിതന്നോ-

ടാകാംക്ഷാപരവശചേതസാ ചോദിക്കുന്നു.

കാരുണ്യമെന്നെക്കുറിച്ചുണ്ടെങ്കിലെനിക്കിപ്പോൾ

ശ്രീരാമദേവതത്ത്വമുപദേശിച്ചീടണം.

തത്ത്വഭേദങ്ങൾ വിജ്ഞാനജ്ഞാനവൈരാഗ്യാദി

ഭക്തിലക്ഷണം സാംഖ്യയോഗഭേദാദികളും

ക്ഷേത്രോപവാസഫലം യാഗാദികർമ്മഫലം

തീർത്ഥസ്നാനാദിഫലം ദാനധർമ്മാദിഫലം

വർണ്ണധർമ്മങ്ങൾ പുനരാശ്രമധർമ്മങ്ങളു-

മെന്നിവയെല്ലാമെന്നോടൊന്നൊഴിയാതവണ്ണം

നിന്തിരുവടിയരുൾചെയ്തു കേട്ടതുമൂലം

സന്തോഷമകതാരിലേറ്റവുമുണ്ടായ്‌വന്നു.

ബന്ധമോക്ഷങ്ങളുടെ കാരണം കേൾക്കമൂല-

മന്ധത്വം തീർന്നുകൂടി ചേതസി ജഗൽപതേ!

ശ്രീരാമദേവൻതന്റെ മാഹാത്മ്യം കേൾപ്പാനുളളിൽ

പാരമാഗ്രഹമുണ്ടു, ഞാനതിൻ പാത്രമെങ്കിൽ

കാരുണ്യാംബുധേ! കനിഞ്ഞരുളിച്ചെയ്തീടണ-

മാരും നിന്തിരുവടിയൊഴിഞ്ഞില്ലതു ചൊൽവാൻ."

ഈശ്വരി കാർത്ത്യായനി പാർവ്വതി ഭഗവതി

ശാശ്വതനായ പരമേശ്വരനോടീവണ്ണം

ചോദ്യംചെയ്തതു കേട്ടു തെളിഞ്ഞു ദേവൻ ജഗ-

ദാദ്യനീശ്വരൻ മന്ദഹാസംപൂണ്ടരുൾചെയ്തുഃ

"ധന്യേ! വല്ലഭേ! ഗിരികന്യേ! പാർവ്വതീ! ഭദ്രേ!

നിന്നോളമാർക്കുമില്ല ഭഗവത്ഭക്തി നാഥേ!

ശ്രീരാമദേവതത്വം കേൾക്കേണമെന്നു മന-

താരിലാകാംക്ഷയുണ്ടായ്‌വന്നതു മഹാഭാഗ്യം.

മുന്നമെന്നോടിതാരും ചോദ്യംചെയ്തീല, ഞാനും

നിന്നാണെ കേൾപ്പിച്ചതില്ലാരെയും ജീവനാഥേ!

അത്യന്തം രഹസ്യമായുളെളാരു പരമാത്മ-

തത്വാർത്ഥമറികയിലാഗ്രഹമുണ്ടായതും

ഭക്ത്യതിശയം പുരുഷോത്തമൻതങ്കലേറ്റം

നിത്യവും ചിത്തകാമ്പിൽ വർദ്ധിക്കതന്നെ മൂലം.

ശ്രീരാമപാദാംബുജം വന്ദിച്ചു സംക്ഷേപിച്ചു

സാരമായുളള തത്വം ചൊല്ലുവൻ കേട്ടാലും നീ.

ശ്രീരാമൻ പരമാത്മാ പരമാനന്ദമൂർത്തി

പുരുഷൻ പ്രകൃതിതൻകാരണനേകൻ പരൻ

പുരുഷോത്തമൻ ദേവനനന്തനാദിനാഥൻ

ഗുരുകാരുണ്യമൂർത്തി പരമൻ പരബ്രഹ്‌മം

ജഗദുത്ഭവസ്ഥിതിപ്രളയകർത്താവായ

ഭഗവാൻ വിരിഞ്ചനാരായണശിവാത്മകൻ

അദ്വയനാദ്യനജനവ്യയനാത്മാരാമൻ

തത്ത്വാത്മാ സച്ചിന്മയൻ സകളാത്മകനീശൻ

മാനുഷനെന്നു കൽപിച്ചീടുവോരജ്ഞാനികൾ

മാനസം മായാതമസ്സംവൃതമാകമൂലം.

സീതാരാഘവമരുൽസൂനുസംവാദം മോക്ഷ-

സാധനം ചൊൽവൻ നാഥേ! കേട്ടാലും തെളിഞ്ഞു നീ.

എങ്കിലോ മുന്നം ജഗന്നായകൻ രാമദേവൻ

പങ്കജവിലോചനൻ പരമാനന്ദമൂർത്തി

ദേവകണ്ടകനായ പങ്‌ക്തികണ്‌ഠനെക്കൊന്നു

ദേവിയുമനുജനും വാനരപ്പടയുമായ്‌

സത്വരമയോദ്ധ്യപുക്കഭിഷേകവും ചെയ്തു

സത്താമാത്രാത്മാ സകലേശനവ്യയൻ നാഥൻ

മിത്രപുത്രാദികളാം മിത്രവർഗ്ഗത്താലുമ-

ത്യുത്തമന്മാരാം സഹോദരവീരന്മാരാലും

കീകസാത്മജാസുതനാം വിഭീഷണനാലും

ലോകേശാത്മജനായ വസിഷ്‌ഠാദികളാലും

സേവ്യനായ്‌ സൂര്യകോടിതുല്യതേജസാ ജഗ-

ച്ഛ്‌റാവ്യമാം ചരിതവും കേട്ടുകേട്ടാനന്ദിച്ചു

നിർമ്മലമണിലസൽകാഞ്ചനസിംഹാസനേ

തന്മായാദേവിയായ ജാനകിയോടുംകൂടി

സാനന്ദമിരുന്നരുളീടുന്നനേരം പര-

മാനന്ദമൂർത്തി തിരുമുമ്പിലാമ്മാറു ഭക്ത്യാ

വന്ദിച്ചുനില്‌ക്കുന്നൊരു ഭക്തനാം ജഗൽപ്രാണ-

നന്ദനൻതന്നെത്തൃക്കൺപാർത്തു കാരുണ്യമൂർത്തി

മന്ദഹാസവുംപൂണ്ടു സീതയോടരുൾചെയ്തുഃ

"സുന്ദരരൂപേ! ഹനുമാനെ നീ കണ്ടായല്ലീ?

നിന്നിലുമെന്നിലുമുണ്ടെല്ലാനേരവുമിവൻ-

തന്നുളളിലഭേദയായുളേളാരു ഭക്തി നാഥേ!

ധന്യേ! സന്തതം പരമാത്മജ്ഞാനത്തെയൊഴി-

ഞ്ഞൊന്നിലുമൊരുനേരമാശയുമില്ലയല്ലോ.

നിർമ്മലനാത്മജ്ഞാനത്തിന്നിവൻ പാത്രമത്രേ

നിർമ്മമൻ നിത്യബ്രഹ്‌മചാരികൾമുമ്പനല്ലോ.

കൽമഷമിവനേതുമില്ലെന്നു ധരിച്ചാലും

തന്മനോരഥത്തെ നീ നല്‌കണം മടിയാതെ.

നമ്മുടെ തത്ത്വമിവന്നറിയിക്കേണമിപ്പോൾ

ചിന്മയേ! ജഗന്മയേ! സന്മയേ! മായാമയേ!

ബ്രഹ്‌മോപദേശത്തിനു ദുർല്ലഭം പാത്രമിവൻ

ബ്രഹ്‌മജ്ഞാനാർത്ഥികളിലുത്തമോത്തമനെടോ!"

ശ്രീരാമദേവനദേവനേവമരുളിച്ചെയ്തനേരം

മാരുതിതന്നെ വിളിച്ചരുളിച്ചെയ്തു ദേവി :

"വീരന്മാർ ചൂടും മകുടത്തിൽ നായകക്കല്ലേ !

ശ്രീരാമപാദഭക്തപ്രവര ! കേട്ടാലും നീ

സച്ചിദാനന്ദമേകമദ്വയം പരബ്രഹ്മം

നിശ്ചലം സർവോപാധി നിർമുക്തം സത്താമാത്രം

നിശ്ചയിച്ചറിഞ്ഞുകൂടാതൊരു വസ്തുവെന്നു

നിശ്ചയിച്ചാലുമുള്ളിൽ ശ്രീരാമദേവനെ നീ

ശ്രീരാമദേവനേവമരുളിച്ചെയ്തനേരം

മാരുതിതന്നെ വിളിച്ചരുളിച്ചെയ്തു ദേവിഃ

"വീരന്മാർ ചൂടും മകുടത്തിൻ നായകക്കല്ലേ!

ശ്രീരാമപാദഭക്തപ്രവര! കേട്ടാലും നീ.

സച്ചിദാനന്ദമേകമദ്വയം പരബ്രഹ്‌മം

നിശ്ചലം സർവ്വോപാധിനിർമ്മുക്തം സത്താമാത്രം

നിശ്ചയിച്ചറിഞ്ഞുകൂടാതൊരു വസ്തുവെന്നു

നിശ്ചയിച്ചാലുമുളളിൽ ശ്രീരാമദേവനെ നീ.

നിർമ്മലം നിരഞ്ജനം നിർഗ്ഗുണം നിർവികാരം

സന്മയം ശാന്തം പരമാത്മാനം സദാനന്ദം

ജന്മനാശാദികളില്ലാതൊരു വസ്തു പര-

ബ്രഹ്‌മമീ ശ്രീരാമനെന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ടാലും നീ.

സർവ്വകാരണം സർവവ്യാപിനം സർവാത്മാനം

സർവജ്ഞം സർവേശ്വരം സർവസാക്ഷിണം നിത്യം

സർവദം സർവാധാരം സർവദേവതാമയം

നിർവികാരാത്മാ രാമദേവനെന്നറിഞ്ഞാലും.

എന്നുടെ തത്ത്വമിനിച്ചൊല്ലീടാമുളളവണ്ണം

നിന്നോടു,ഞാൻതാൻ മൂലപ്രകൃതിയായതെടോ.

എന്നുടെ പതിയായ പരമാത്മാവുതന്റെ

സന്നിധിമാത്രംകൊണ്ടു ഞാനിവ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.

തത്സാന്നിദ്ധ്യംകൊണ്ടെന്നാൽ സൃഷ്ടമാമവയെല്ലാം

തത്സ്വരൂപത്തിങ്കലാക്കീടുന്നു ബുധജനം.

തത്സ്വരൂപത്തിനുണ്ടോ ജനനാദികളെന്നു

തത്സ്വരൂപത്തെയറിഞ്ഞവനേയറിയാവൂ.

ഭൂമിയിൽ ദിനകരവംശത്തിലയോദ്ധ്യയിൽ

രാമനായ്‌ സർവ്വേശ്വരൻതാൻ വന്നു പിറന്നതും

ആമിഷഭോജികളെ വധിപ്പാനായ്‌ക്കൊണ്ടു വി-

ശ്വാമിത്രനോടുംകൂടെയെഴുന്നളളിയകാലം

ക്രൂദ്ധയായടുത്തൊരു ദുഷ്ടയാം താടകയെ-

പ്പദ്ധതിമദ്ധ്യേ കൊന്നു സത്വരം സിദ്ധാശ്രമം

ബദ്ധമോദേന പുക്കു യാഗരക്ഷയും ചെയ്തു

സിദ്ധസങ്കൽപനായ കൌശികമുനിയോടും

മൈഥിലരാജ്യത്തിനായ്‌ക്കൊണ്ടു പോകുന്നനേരം

ഗൌതമപത്നിയായോരഹല്യാശാപം തീർത്തു

പാദപങ്കജം തൊഴുതവളെയനുഗ്രഹി-

ച്ചാദരപൂർവ്വം മിഥിലാപുരമകംപുക്കു

മുപ്പുരവൈരിയുടെ ചാപവും മുറിച്ചുടൻ

മൽപാണിഗ്രഹണവുംചെയ്തു പോരുന്നനേരം

മുൽപ്പുക്കുതടുത്തോരു ഭാർഗ്ഗവരാമൻതന്റെ

ദർപ്പവുമടക്കി വമ്പോടയോദ്ധ്യയും പുക്കു

ദ്വാദശസംവത്സരമിരുന്നു സുഖത്തോടെ

താതനുമഭിഷേകത്തിന്നാരംഭിച്ചാനതു

മാതാവു കൈകേയിയും മുടക്കിയതുമൂലം

ഭ്രാതാവാകിയ സുമിത്രാത്മജനോടുംകൂടെ

ചിത്രകൂടം പ്രാപിച്ചു വസിച്ചകാലം താതൻ

വൃത്രാരിപുരം പുക്ക വൃത്താന്തം കേട്ടശേഷം

ചിത്തശോകത്തോടുദകക്രിയാദികൾ ചെയ്തു

ഭക്തനാം ഭരതനെയയച്ചു രാജ്യത്തിനായ്‌

ദണ്ഡകാരണ്യംപുക്കകാലത്തു വിരാധനെ

ഖണ്ഡിച്ചു കുഭോത്ഭവനാമഗസ്ത്യ‍നെക്കണ്ടു

പണ്ഡിതന്മാരാം മുനിമാരോടു സത്യംചെയ്തു

ദണ്ഡമെന്നിയേ രക്ഷോവംശത്തെയൊടുക്കുവാൻ

പുക്കിതു പഞ്ചവടി തത്ര വാണീടുംകാലം

പുഷ്‌കരശരപരവശയായ്‌ വന്നാളല്ലോ

രക്ഷോനായകനുടെ സോദരി ശൂർപ്പണഖാ;

ലക്ഷ്മണനവളുടെ നാസികാച്ഛേദംചെയ്തു.

ഉന്നതനായ ഖരൻ കോപിച്ചു യുദ്ധത്തിന്നായ്‌-

വന്നിതു പതിന്നാലുസഹസ്രം പടയോടും,

കോന്നിതു മൂന്നേമുക്കാൽനാഴികകൊണ്ടുതന്നെ;

പിന്നെശ്ശൂർപ്പണഖ പോയ്‌ രാവണനോടു ചൊന്നാൾ.

മായയാ പൊന്മാനായ്‌ വന്നോരു മാരീചൻതന്നെ-

സ്സായകംപ്രയോഗിച്ചു സൽഗതികൊടുത്തപ്പോൾ

മായാസീതയെക്കൊണ്ടു രാവണൻ പോയശേഷം

മായാമാനുഷൻ ജടായുസ്സിനു മോക്ഷം നല്‌കി.

രാക്ഷസവേഷം പൂണ്ട കബന്ധൻതന്നെക്കൊന്നു

മോക്ഷവും കൊടുത്തു പോയ്‌ ശബരിതന്നെക്കണ്ടു.

മോക്ഷദനവളുടെ പൂജയും കൈക്കൊണ്ടഥ

മോക്ഷദാനവുംചെയ്തു പുക്കിതു പമ്പാതീരം.

തത്ര കണ്ടിതു നിന്നെപ്പിന്നെ നിന്നോടുംകൂടി

മിത്രനന്ദനനായ സുഗ്രീവൻതന്നെക്കണ്ടു

മിത്രമായിരിപ്പൂതെന്നന്യോന്യം സഖ്യം ചെയ്തു

വൃത്രാരിപുത്രനായ ബാലിയെ വധംചെയ്തു

സീതാന്വേഷണംചെയ്തു ദക്ഷിണജലധിയിൽ

സേതുബന്ധനം ലങ്കാമർദ്ദനം പിന്നെശ്ശേഷം

പുത്രമിത്രാമാത്യഭൃത്യാദികളൊടുംകൂടി

യുദ്ധസന്നദ്ധനായ ശത്രുവാം ദശാസ്യനെ

ശസ്ത്രേണ വധംചെയ്തു രക്ഷിച്ചു ലോകത്രയം

ഭക്തനാം വിഭീഷണന്നഭിഷേകവുംചെയ്തു

പാവകന്തങ്കൽ മറഞ്ഞിരുന്നൊരെന്നെപ്പിന്നെ

പാവനയെന്നു ലോകസമ്മതമാക്കിക്കൊണ്ടു

പാവകനോടു വാങ്ങി പുഷ്പകം കരയേറി

ദേവകളോടുമനുവാദംകൊണ്ടയോദ്ധ്യയാം

രാജ്യത്തിന്നഭിഷേകംചെയ്തു ദേവാദികളാൽ

പൂജ്യനായിരുന്നരുളീടിനാൻ ജഗന്നാഥൻ.

യാജ്യനാം നാരായണൻ ഭക്തിയുളളവർക്കു സാ-

യൂജ്യമാം മോക്ഷത്തെ നല്‌കീടിനാൻ നിരഞ്ജനൻ.

ഏവമാദികളായ കർമ്മങ്ങൾ തന്റെ മായാ-

ദേവിയാമെന്നെക്കൊണ്ടു ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നു നൂനം.

രാമനാം ജഗൽഗുരു നിർഗുണൻ ജഗദഭി-

രാമനവ്യയനേകനാനന്ദാത്മകനാത്മാ-

രാമനദ്വയൻ പരൻ നിഷ്‌കളൻ വിദ്വദ്‌ഭൃംഗാ-

രാമനച്യുതൻ വിഷ്ണുഭഗവാൻ നാരായണൻ

ഗമിക്കെന്നതും പുനരിരിക്കെന്നതും കിഞ്ചിൽ

ഭ്രമിക്കെന്നതും തഥാ ദുഃഖിക്കെന്നതുമില്ല.

നിർവികാരാത്മാ തേജോമയനായ്‌ നിറഞ്ഞൊരു

നിർവൃതനൊരുവസ്തു ചെയ്‌കയില്ലൊരുനാളും.

നിർമ്മലൻ പരിണാമഹീനനാനന്ദമൂർത്തി

ചിന്മയൻ മായാമയൻതന്നുടെ മായാദേവി

കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതു താനെന്നു തോന്നിക്കുന്നു

തന്മായാഗുണങ്ങളെത്താനനുസരിക്കയാൽ."

അഞ്ജനാതനയനോടിങ്ങനെ സീതാദേവി

കഞ്ജലോചനതത്ത്വമുപദേശിച്ചശേഷം

അഞ്ജസാ രാമദേവൻ മന്ദഹാസവുംചെയ്തു

മഞ്ജുളവാചാ പുനരവനോടുരചെയ്തുഃ

"പരമാത്മാവാകുന്ന ബിംബത്തിൽ പ്രതിബിംബം

പരിചിൽ കാണുന്നതു ജീവാത്മാവറികെടോ!

തേജോരൂപിണിയാകുമെന്നുടെ മായതങ്കൽ

വ്യാജമെന്നിയേ നിഴലിക്കുന്നു കപിവരാ!

ഓരോരോ ജലാശയേ കേവലം മഹാകാശം

നേരേ നീ കാണ്മീലയോ, കണ്ടാലുമതുപോലെ

സാക്ഷാലുളെളാരു പരബ്രഹ്‌മമാം പരമാത്മാ

സാക്ഷിയായുളള ബിംബം നിശ്ചലമതു സഖേ!

തത്ത്വമസ്യാദി മഹാവാക്യാർത്ഥംകൊണ്ടു മമ

തത്ത്വത്തെയറിഞ്ഞീടാമാചാര്യകാരുണ്യത്താൽ.

മത്ഭക്തനായുളളവനിപ്പദമറിയുമ്പോൾ

മത്ഭാവം പ്രാപിച്ചീടുമില്ല സംശയമേതും.

മത്ഭക്തിവിമുഖന്മാർ ശാസ്‌ത്രഗർത്തങ്ങൾതോറും

സത്ഭാവംകൊണ്ടു ചാടിവീണു മോഹിച്ചീടുന്നു.

ഭക്തിഹീനന്മാർക്കു നൂറായിരം ജന്മംകൊണ്ടും

സിദ്ധിക്കയില്ല തത്ത്വജ്ഞാനവും കൈവല്യവും.

പരമാത്മാവാം മമ ഹൃദയം രഹസ്യമി-

തൊരുനാളും മത്ഭക്തിഹീനന്മാരായ്‌ മേവീടും

നരന്മാരോടു പറഞ്ഞറിയിക്കരുതെടോ!

പരമമുപദേശമില്ലിതിന്മീതെയൊന്നും."

ശ്രീമഹാദേവൻ മഹാദേവിയോടരുൾചെയ്ത

രാമമാഹാത്മ്യമിദം പവിത്രം ഗുഹ്യതമം

സാക്ഷാൽ ശ്രീരാമപ്രോക്തം വായുപുത്രനായ്‌ക്കൊണ്ടു

മോക്ഷദം പാപഹരം ഹൃദ്യമാനന്ദോദയം

സർവ്വവേദാന്തസാരസംഗ്രഹം രാമതത്ത്വം

ദിവ്യനാം ഹനുമാനോടുപദേശിച്ചതെല്ലാം

ഭക്തിപൂണ്ടനാരതം പഠിച്ചീടുന്ന പുമാൻ

മുക്തനായ്‌വരുമൊരു സംശയമില്ല നാഥേ!

ബ്രഹ്‌മഹത്യാദിദുരിതങ്ങളും ബഹുവിധം

ജന്മങ്ങൾതോറുമാർജ്ജിച്ചുളളവയെന്നാകിലും

ഒക്കവേ നശിച്ചുപോമെന്നരുൾചെയ്തു രാമൻ

മർക്കടപ്രവരനോടെന്നതു സത്യമല്ലോ.

ജാതിനിന്ദിതൻ പരസ്‌ത്രീധനഹാരി പാപി

മാതൃഘാതകൻ പിതൃഘാതകൻ ബ്രഹ്‌മഹന്താ

യോഗിവൃന്ദാപകാരി സുവർണ്ണസ്തേയി ദുഷ്ടൻ

ലോകനിന്ദിതനേറ്റമെങ്കിലുമവൻ ഭക്ത്യാ

രാമനാമത്തെജ്ജപിച്ചീടുകിൽ ദേവകളാ-

ലാമോദപൂർവം പൂജ്യനായ്‌വരുമത്രയല്ല

യോഗീന്ദ്രന്മാരാൽപ്പോലുമലഭ്യമായ വിഷ്ണു-

ലോകത്തെ പ്രാപിച്ചീടുമില്ല സംശയമേതും.

ഇങ്ങനെ മഹാദേവനരുൾചെയ്തതു കേട്ടു
'മംഗളാത്മാവേ! മമ ഭര്‍ത്താവേ! ജഗത്തതേ!
ഗംഗാകാമുക! പരമേശ്വര! ദയാനിധേ!
പന്നഗവിഭൂഷണ! ഞനനുഗൃഹീതയായ്
ധന്യയായ് കൃതാര്‍ത്ഥയായ് സ്വസ്ഥയായ് വന്നേനല്ലോ.
ഛിന്നമായ് വന്നു മമ സന്ദേഹമെല്ലാമിപ്പോള്‍
സന്നമായിതു മോഹമൊക്കെ നിന്നനുഗ്രഹാല്‍,
നിര്‍മ്മലം രാമതത്വാമൃതമാം രസായനം
ത്വന്മുഖോല്‍ഗളിതമാവോളം പാനം ചെയ്താലും
എന്നുള്ളില്‍ തൃപ്തിവരികെന്നുള്ളതില്ലയല്ലോ
നിര്‍ണ്ണയമതുമൂലമൊന്നുണ്ടു ചൊല്ലുന്നു ഞാന്‍.
സംക്ഷേപിച്ചരുള്‍ചെയ്തതേതുമേ മതിയല്ല
സാക്ഷാല്‍ ശ്രീനാരായണന്‍തന്‍ മാഹാത്മ്യങ്ങളെല്ലാം
കിംക്ഷണന്മാര്‍ക്കു വിദ്യയുണ്ടാകയില്ലയല്ലോ
കിങ്കണന്മാരായുള്ളോര്‍ക്കര്‍ത്ഥവുമുണ്ടായ്‌വരാ;
കിമൃണന്മാര്‍ക്കു നിത്യസൌഖ്യവുമുണ്ടായ്‌വരാ
കിംദേവന്മാര്‍ക്കു ഗതിയും പുനരതുപോലെ.
ഉത്തമമായ രാമചരിതം മനോഹരം
വിസ്തരിച്ചരുളിച്ചെയ്തീടണം മടിയാതെ.'
ഈശ്വരന്‍ ദേവന്‍ പരമേശ്വരന്‍ മഹേശ്വരന്‍
ഈശ്വരിയുടെ ചോദ്യമിങ്ങനെ കേട്ടനേരം
മന്ദഹാസവും ചെയ്തു ചന്ദ്രശേഖരന്‍ പരന്‍
സുന്ദരഗാത്രി! കേട്ടുകൊള്ളുകെന്നരുള്‍ചെയ്തു.
വേധാവു ശതകോടിഗ്രന്ഥവിസ്തരം പുരാ
വേദസമ്മിതമരുള്‍ചെയ്തിതു രാമായണം.
വാല്‍മീകി പുനരിരുപത്തുനാലായിരമായ്
നാന്മുഖന്‍നിയോഗത്താല്‍ മാനുഷമുക്ത്യര്‍ത്ഥമായ്
ചമച്ചാനതിലിതു ചുരുക്കി രാമദേവന്‍
നമുക്കുമുപദേശിച്ചീടിനാനേവം പുരാ.
അദ്ധ്യാത്മരാമായണമെന്നു പേരിതിന്നിദമദ്ധ്യയനം
ചെയ്യുന്നോര്‍ക്കദ്ധ്യാത്മജ്ഞാനമുണ്ടാം
പുത്രസന്തതി ധനസമൃദ്ധി ദീര്‍ഘായുസ്സും
മിത്രസമ്പത്തി കീര്‍ത്തി രോഗശാന്തിയുമുണ്ടാം.
ഭക്തിയും വര്‍ദ്ധിച്ചീടും മുക്തിയും സിദ്ധിച്ചീടുമെത്രയും
രഹസ്യമിതെങ്കിലോ കേട്ടാലും നീ!

ബാലകാണ്ഡം - ശിവൻ ചെയ്യുന്ന കഥാകഥനം